تحقیق در مورد بي هوشي - دانلود رایگان
دانلود رایگان
دانلود رایگان لینک دانلود و خرید پایین توضیحاتدسته بندی : ووردنوع فایل : word (..doc) ( قابل ويرايش و آماده پرينت )تعداد صفحه : 5 صفحه قسمتی از متن word (..doc) : ۱۶۰سال قبل وقتي جان مورتون بيمارش را با تكه پارچه آغشته به اتر، از دردهاي جانكاه اعمال جراحي آسوده كرد نخستين مبنا و پايه علمي و رسمي ورود اين علم به عرصه دانش پزشكي و سلامت بود. زيرا پيش از آن هم اين بحث نه به صورت علمي كه به طور غير رسمي مطرح بود و حتي سابقه آن به اساطير و تاريخ ميرسد چنانكه رد پاي دانش بيهوشي را در اشعار و داستانهاي افسانهاي كه دور از واقعيتهاي جامعه هم نيست مييابيم. از نخستين شواهد اين بحث كه با الكل هم انجام شده به تاريخ سرزمين ما ايران زمين برميگردد زماني كه فردوسي در شاهنامه خود آن هنگام كه رستم به توسط سزارين زاده ميشود، ميگويد: بيامد يكي موبد چيره دست مر آن ماهرخ را به ميكرد مست شكافيد بيرنج پهلوي ماه مرآن بچه را سر برآمد ز راه همه زخمگاهش فرو دوختند به مرهم همه زخم بسپوختند شبان روز مادر ز ميخفته بود زمي خفته و دل زهش رفته بود اين شعر خود از نخستين شواهد تاريخي بيهوشي براي جراحي است كه با خوراندن الكل صورت ميگيرد. البته امروز همچنان الكل در مواردي بهصورت تزريق داخل وريدي(سرم الكلي) در بيهوشي كاربرد دارد. در واقع بيهوشي يا صحيح تر آن همان هوشبري سابقهاي ديرينه دارد، در قرون وسطي با كشف ترياك و بعدها با استخراج مرفين (از مرفوس ربالنوع خواب گرفته شده)، پزشكان در اعمال جراحي براي كاهش درد و يا بيحسي و بيهوشي بيمار به سمت استفاده از آن رفتند. آن روزها اين مواد چنان جا افتاده بود كه به گفته يكي از پزشكان قرون وسطي به نام "، Sidenheimاگر ترياك و فراوردههاي آن از پزشكي حذف ميشد دارويي در پزشكي نميماند". اما اينها انواع ابتدايي و شايد غير رسمي و تاريخي از آنچه كه امروز به عنوان تخصص بيهوشي مطرح است و نقش محوري در اعمال جراحي و ارتقاي كيفيت زندگي بيمار دارد ميباشد. شايد نخستين باري كه به طور رسمي فرآيند بيهوشي بر روي يك بيمار انجام شد ۱۶۰سال قبل حوالي سال ۱۸۴۶بود كه ويليام مورتون با استفاده از اتر و به صورت استنشاقي بيمار خود را براي جراحي بيهوش كرد. در فاصله اين ۱۶۰سال رشته بيهوشي كه امروز روشهاي متنوعي دارد ميتوان يكي از تخصصهايي دانست كه سرعت تحول آن در ميان شاخههاي مختلف علوم پزشكي بسيار زياد و در رده همان چند رشته اول قرار ميگيرد. اهميت و تحولات اين رشته به حدي است كه اگر روزگاري خود پزشك ، پرستار ، بهيار ، مستخدم و هر كس ديگر انجام ميشد ،امروز انجام اين امر جز با حضور فردي متخصص ،دانش آموخته و در واقع متخصصي هوشيار و دستگاهها و ابزار بسيار پيچيده و حساس با ضرايب دقت بسيار بالا ممكن نيست كه غير آن جان بيمار به خطر ميافتد. آن روزها مريض را با چكاندن قطره قطره اتر بيهوش ميكردند در حالي كه دست و پاي بيمار را در بند و زنجير كرده و به چارميخ ميكشيدند تا مبادا در حين عمل دارو بياثر شده و بيمار تحرك داشته باشد.