مبانی نظری تناسب ایات - دانلود رایگان
دانلود رایگان
دانلود رایگان لینک دانلود و خرید پایین توضیحاتدسته بندی : ووردنوع فایل : word (..docx) ( قابل ويرايش و آماده پرينت )تعداد صفحه : 53 صفحه قسمتی از متن word (..docx) : مبانی نظری تناسب ایاتبخش دوم: پيشينه پژوهشها و آراء علما در مورد تناسب: 45فصل اول: سده هاي اول تا پنجم 46فصل دوم: سده هاي ششم تا نهم 52فصل سوم: سده هاي دهم تا چهاردهم 62فصل چهارم: علماي معاصر 70فصل پنجم: مستشرقين 74بخش سوم: پژوهشهاي موردي آيات 78فصل اول: سوره بقره آيات 39-30 79فصل دوم: سوره آل عمران آيات 61-33 92فصل سوم: سوره نساء آيات 88-80 103نتيجه گيري: 112فهرست منابع 115فصل اول: سده‌هاي اول تا پنجمدر اين فصل برآنيم، تا با نظرات علما و دانشمندان اسلامي و نيز برخي مستشرقان را در خصوص «تناسب آيات» جمع آوري كنيم، در اين بخش نظرات صاحبنظران مربوط به قرن اول تا پنجم را بررسي مي كنيم، در بخش دوم، علماي قرن ششم تا نهم، در بخش سوم انديشمندان قرون دهم تا سيزدهم در بخش چهارم، علماي معاصر و در نهايت در بخش پنجم نظرات مستشرقان را خواهيم آورد.بررسي هاي انجام شده نشان مي دهد (نخستين كسي كه به بررسي علم مناسبت پراخت، شيخ ابوبكر نيشابوري بوده كه در هر مجلس درسش كه قرآن خوانده مي شد، مي پرسيد چرا اين آيه در كنار آن ديگري قرار گرفته؟ و چه حكمتي دارد كه اين سوره جنب آن سوره ديگر نهاده شده؟ بر علماي بغداد به خاطر اينكه علم مناسبت را نمي دانستند، عيب مي گرفت)1 – ترجمه الاتقان، سيوطي، ترجمه حائري قزويني، چاپ چهارم 1382، انتشارات اميركبير جلد دوم، صفحه 341 و دومين كتاب در اين زمينه كتاب «البرهان في مناسبة ترتيب سورالقرآن» نوشته ابوجعفر ابن زبير مي باشد، و سيوطي معتقد است سومين كتاب را در اين زمينه خود وي تأليف كرده و نام آنرا «تناسق الدرر في تناسب السور» نهاده و مي گويد يكي از هم‌عصرانش نيز به نام عمر البقاعي كتابي به نام «نظم الدرر في تناسب الاي و السور» نگاشته.همانطور كه ملاحظه مي شود، غالب تأليفات در اين زمينه از قرن هفتم و هشتم آغاز شده و اثري از پيش از اين دوران در دست نمي باشد، البته از زمان ائمه معصومين (ع) آثاري به ما رسيده كه بر وجود تناسب و يكپارچگي آيات دلالت مي كند، هرچند كه به طور واضح سخني از «تناسب» به ميان نيامده است. ولي (حضرت رسول اكرم (ص) نخستين مفسر قرآن كريم است و مسلمانان صدر اول، هرگاه در فهم آيات دچار اشكال مي شدند، معني درست را نزد وي باز مي‌يافتند همو اهل بيت (ع) را با قرآن برابرنهاده و از اين رهگذر، امت اسلامي را به كسب معارف قرآن از آنان رهنمون مي شد.امام علي ابن ابيطالب (ع) در اين بين جايگاهي ويژه داشته و با آموخته هايي كه از مقام رسالت فرا چنگ آورده بود، دانا ترين مردم به قرآن و وحي آسماني بوده است ديگر ائمه هدي (ع) نيز به فراخور درك جستجوگراني كه با آنان سؤالاتي را در ميان نهاده اند ، نظرات ارزنده اي در تبيين مقاصد آيات ارائه داده اند كه در دريافت معنا تكيه گاهي استوار محسوب مي شوند.اين نظريات و ديدگاههاي ارزشمند كه در جلوه آثار روايي و حديثي ظاهر شده اند،گاه در گشودن معني درست آيات ، بيانگر رهنمودهايي در زمينه توجه به همجواري آنها با ديگر آيات هستند. يحيي بن اكثم، طي نامه اي، سوالاتي را با امام موسي