پاورپوینت داروهای بیهوشی عمومی - دانلود رایگان
دانلود رایگان
دانلود رایگان لینک دانلود و خرید پایین توضیحاتدسته بندی : پاورپوینتنوع فایل : powerpoint (..ppt) ( قابل ويرايش و آماده پرينت )تعداد اسلاید : 34 اسلاید قسمتی از متن powerpoint (..ppt) : بنام خدا 1 General anesthetics داروهای بیهوشی عمومی یکی از روشهای رایج در پزشکی جراحی است. برای اعمال جراحی نیاز است تا بیمار در یک سری شرایط خاص قرار بگیرد و ما این شرایط را با داروهای بیهوشی و بی حس کننده برقرار می کنیم. تاریخچه : اولین ترکیب مورد استفاده در بیهوشی ماده ای بنام DiethylEther بود که در سال 1846 م مورد استفاده قرار گرفت. دی اتیل اتر ترکیبی بسیار موثر در بیهوشی بود ولی امروزه بدلیل م عایب آن( آتشگیر بودن و ایجاد حالت تهوع در دوره Recovery ) کمتر استفاده می شود. بطور کلی یکی از شاخص ترین معایب ترکیبات اتری علاوه بر ایجاد حالت تهوع این است که مرحله 2 بیهوشی یعنی Disinhibition بیشتر طول کشیده و سبب تحریک و تهییج می شود. ترکیب بعدی کلروفرم است که در دهه بعدی بکار برده شد و در سال 1956 ترکیبات هوشبر هالوژنه که نمونه برجسته آن هالوتان و مشتقات آن است مورد استفاده قرار گرفت. بیهوشی مدرن با آمدن تیوپنتال که یکی از ترکیبات باربیتورات ها است، شروع شد. تعریف و پروتکل های بیهوشی عمومی بیهوشی عمومی وضعیتی است که با : عدم هوشیاری عدم احساس درد فراموشی شل شدن عضلات اسکلتی فقدان رفلکس ها مشخص می شود. بعبارت دیگر وضعیتی است که با استفاده از دارو، یک مهار سیستم CNS بصورت برگشت پذیر ایجاد میشود و در نتیجه شرایطی ایجاد می شود که عمل جراحی در غیاب هوشیاری، در غیاب پاسخ به درد و هرگونه حرکات رفلاکسی ارادی و غیر ارادی انجام شود. تکنیک های مختلفی در بیهوشی وجود دارد. بستگی به هدف ما که ممکن است تشخیصی باشد یا درمانی پروتکل متفاوتی وجود دارد. *در اقدامات پزشکی کوچک، از آرامبخشی در حالت هوشیاری یا همان Conscious sedation استفاده می شود که در این روش اغلب : ترکیبی از داروهای بیهوش کننده داخل وریدی و بی حس کننده های موضعی بکار می رود. در این روش ضمن حفظ توان بیمار در باز نگه داشتن راه های هوایی و اطاعت از دستورات کلامی پزشک، درد بشدت سرکوب میشود. پروتکل های بیهوشی * در اقدامات جراحی وسیع تر و مواقعی که یک عمل جراحی صورت می گیرد، اعمالی که انجام می دهند به این صورت است: 1- بیمار از قبل برای مقابله با استرس، ترکیباتی با عنوان preoperative (پیش جراحی) دریافت میکند. مانند دیازپام لورازپام و .... 2- جهت القای بیهوشی (یعنی برای اینکه بیمار سریع وارد فاز بیهوشی شود) از ترکیبات تزریقی مانند تیوپنتال و پروپوفول و ... استفاده می شود 3- برای نگه داری در وضعیت بیهوشی که ممکن است 1-4 ساعت طول بکشد، نیاز است از داروهای استنشاقی (تنها یا بهمراه تزریقی) استفاده شود. 4- از داروهای بلاک کننده عصبی –عضلانی استفاده میشود. ( بدلیل اینکه بایستی فعالیت های عصبی – عضلانی کاملا ساپرس شوند) نکته: از انجایی که داروهای بیهوشی استنشاقی و تزریقی در دوزهای بالا باعث Relaxation عضلات اسکلتی شده و در نتیجه ممکن است فرد وارد فاز کما شده و فعالیتهای تنفسی و قلبی عروقی به صورت مرکزی ( CNS ) در بصل النخاع ساپرس می شود. بنابراین: برای اینکه بیمار دچار این مشکل نشود، از داروهای بیهوشی استنشاقی و تزریقی با دوز معمول بهمراه داروهای بلاک کننده عصبی عضلانی ، شرایط مناسبی برای بیهوشی فراهم میکنیم.