وضعيت مذهب در دوران هخامنشيان - دانلود رایگان
دانلود رایگان
دانلود رایگان لینک دانلود و خرید پایین توضیحاتدسته بندی : ووردنوع فایل : word (..doc) ( قابل ويرايش و آماده پرينت )تعداد صفحه : 16 صفحه قسمتی از متن word (..doc) : وضعيت مذهب در دوران هخامنشيان زردشت پيامبر دولت هخامنشيان وارث تمدن هاي قديم آسيا بود. در واقع مرکز اين حکومت در بين النهرين و عيلام و سوريه قرار داشت و همين موضوع از بسياري جهات کيفيت فرهنگ و تمدن هخامنشيان را معلوم مي دارد. دين در دولت هخامنشيان مانند کليه دولتهاي باستاني شرقي، نقش مهمي را ايفا ميکرد. ضمن آنکه دولت هخامنشيان که ملت هاي مختلفي با آداب و سنن و عادات گوناگون جزو آن در آمده بودند، از لحاظ فرهنگي و اقتصادي پايه چندان محکمي نداشت و بنابراين امکان وجود يک سيستم مذهبي روشن در چنين شرايطي دشوار بود. در ايالتهاي مختلف عقايد مذهبي بطور متعدد جلوه گر ميشد که با آداب و عقايد موروثي هر کشوري ارتباط داشت. وضع دشوار سياسي دولت و قبايل مختلفي که تحت تسلط وي بودند و هم چنين وسعت اراضي کشور و اختلاف شرايط محلي، در انتخاب روش سياست مذهبي هخامنشيان تاثير فراوان داشت. پيروان مذهب قديم ايران، يعني مذهب اهورمزردا همان هخامنشيان اوليه، در بابل و فلسطين و مصر و آسياي صغير، سنن و مذاهب محلي را پذيرفته و از آن پشتيباني مي کردند. فعاليت هاي کورش، کمبوجيه (پيش از بروز شورش در مصر) و همچنين داريوش اول شاهد صادق اين مطالب است. ... خشايارشاي اول از ترس بروز تجزيه کشورهاي تحت استيلاي خود در تضعيف مذاهب محلي اقدام و مذهب اهورمزدا آرتا را جانشين مذاهب مذکور ساخت. در اين مذهب پاکي و بي گناهي اهميت فوق العاده اي داشت. البته اين موضوع به تاسيس عقيده يکتا پرستي که هنوز در آن مرحله از پيشرفت جامعه امکان پذير نبود دلالت نداشت و هم چنين بر امحاي کامل ساير خدايان معابد ايران نيز حکايت نمي کرد. در اين رابطه داريوش اول که پيوسته به اهورمزدا متوسل مي شد و او را به اسم مي ناميد و دروغ را مخالف و مباين عقيده حقيقي خود به اهورمزدا مي دانست، با همه اين اوصاف از خدايان ديگر نيز ياد مي کرد. اردشير دوم در تمام قلمرو سلطنت خود موازي مذهب اهورمزدا، مذهب خدايان آناهيتا و ميترا را نيز بوجود آورد. بطوري که از آناهيتا و ميترا در کتيبه اردشير سوم هم نام برده شده است. مذاهب محلي و قديم نيز به همان وضع وجود داشتند و به کار خود ادامه مي دادند. به اين ترتيب در دوره هخامنشيان با وجود يک مذهب رسمي و يک - وگاهي چند - خداي اصلي، که به وسيله روحانيون مغ ها حمايت مي شد و بر اساس عقايد باستاني ايران پايه گذاري گرديده بود، عقايد مختلف ديگري هم وجود داشت. اما پس از گذشت زمان مذهب رسمي بطور قطع به شکل يک دين در آمد که در تاريخ به نام "آيين زردشت" معروف است.